Država protiv crkve O pravnim aspektima premeštanja crkve Gračanice Marko Đurđević

podnaslovi } Država protiv crkve Pored toga što je upravljanje crkvenom imovinom Sa pravne tačke interesantno je pitanje Prvo odobrenje za premeštanje hrama Na kraju, ostaje da se proveri

Sa pravne tačke interesantno je pitanje

, da li u poslove upravljanja o kojima crkveno opštinski upravni odbor samostalno odlučuje spada odluka o premeštanju hrama ili je za tu odluku neophodno da upravni odbor pribavi nečiju saglasnost. Pitanje premeštanja hrama sasvim je neuobičajeno i nikako nije moglo ući u vidokrug pisaca Crkvenog ustava i nije moglo biti biti rešeno njegovim pravilima o nadležnosti u donošenju odluka unutar Crkve. Na žalost, Crkva se sada suočava sa ovim pitanjem zbog izgradnje brane i veštačkog akumulacionog jezera u Rovnima.

(Politika, 26. mart 2003) (Foto: Ljuba Rankovic)

Dakle, ko treba da odluči da li će hram Svetog Arhanđela Mihaila ostati na dnu jezera ili će biti premešten? Da li Upravni odbor Crkvene opštine u Tubraviću sam, ili u saradnji sa još nekim? Čini se da u odgovoru treba poći najpre od toga da Crkveno–opštinski upravni odbor u Tubraviću ne mora da donese odluku o premeštanju crkve. On nije dužan da donese bilo kakvu odluku. Volji članova ovog odbora pripada da odluče i o nepremeštanju crkve. Oni se jednostavno mogu opredeliti da svoju crkvu ostave na dnu jezera. Ta odluka imala bi svoje uporište u suverenom pravu crkveno opštinskog upravnog odbora da upravlja crkvenom imovinom.

Ako bi odbornici Crkveno-opštinskog upravnog odbora u Tubraviću odlučili da Gračanicu premeste, trebalo bi da znaju da „premeštanje” znači rušenje sadašnje crkve i izgradnju nove, i da su pravne posledice tog čina značajne. Rušenjem prestaje objekat na kome je postojalo pravo svojine, a u pravu prestanak predmeta na kome postoji neko stvarno pravo ima za posledicu prestanak samog prava. Zbog takvog pravnog značaja odluka crkveno opštinskog odbora o premeštanju imala bi pravno dejstvo tek ako bude odobrena. Odobrenje je, pak, dvostruko. Jedno je potrebno po crkveno-pravnim pravilima; drugo nalažu propisi državnog, svetovnog, prava.